Hollenska peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka…

Gerð var grein fyrir hollensku peningaþvætti og fjármögnun gegn fjármögnun hryðjuverka

Fyrsta ágúst 2018 hefur hollenskur peningaþvætti og forvarnir gegn fjármögnun hryðjuverka (hollenska: Wwft) verið í gildi í tíu ár. Megintilgangur Wwft er að halda fjármálakerfinu hreinu; laganna miðar að því að koma í veg fyrir að fjármálakerfið sé notað í glæpsamlegum tilgangi við peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka. Peningaþvætti þýðir að eignir sem eru ólöglega fengnar eru gerðar löglegar til að hylja ólöglegan uppruna. Fjármögnun hryðjuverka á sér stað þegar fjármagn er notað til að auðvelda hryðjuverkastarfsemi. Samkvæmt Wwft eru stofnunum skylt að tilkynna um óvenjuleg viðskipti. Þessar skýrslur stuðla að uppgötvun og saksókn peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka. Wwft hefur mikil áhrif á samtök sem eru virk í Hollandi. Samtök þurfa að grípa virkan til að koma í veg fyrir að peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka geti gerst. Þessi grein mun fjalla um hvaða stofnanir falla undir verksvið Wwft, hvaða skyldur þessar stofnanir hafa samkvæmt Wwft og hverjar afleiðingarnar eru þegar stofnanir fara ekki eftir Wwft.

1. Stofnanir sem falla undir verksvið Wwft

Sumum stofnunum er skylt að fara eftir ákvæðum Wwft. Til þess að meta hvort stofnun heyri undir Wwft, er gerð stofnunar og starfsemi sem stofnunin framkvæmir skoðuð. Stofnun sem er háð Wwft getur verið krafist að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavinar eða tilkynna um viðskipti. Eftirfarandi stofnanir gætu verið háðar Wwft:

• seljendur á vörum;
• milliliðir í kaupum og sölu á vörum;
• mat fasteigna;
• fasteignasalar og milliliðir í fasteignum;
• peð verslunarmanna og veitendur lögheimilis;
• fjármálastofnanir;
• sjálfstæðir sérfræðingar. [1]

Seljendur vöru

Seljendum á vörum er skylt að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavina þegar verð á vörunum sem á að selja nemur € 15,000 eða meira og greiðsla þessi er greidd í reiðufé. Það skiptir ekki máli hvort greiðslan fer fram með skilmálum eða í einu. Þegar staðgreiðsla, 25,000 evrur eða meira, fer fram við sölu á tilteknum vörum, svo sem skipum, ökutækjum og skartgripum, verður seljandi ávallt að tilkynna um þessi viðskipti. Þegar greiðsla er ekki greidd í reiðufé er engin Wwft skylda. Hins vegar er litið á innborgun á bankareikningi seljanda sem greiðslu í reiðufé.

Milliliðir í kaupum og sölu á vörum

Ef þú miðlar í kaupum eða sölu á tilteknum vörum ertu háð Wwft og ert skylt að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavina. Þetta felur í sér sölu og kaup á ökutækjum, skipum, skartgripum, listgreinum og fornminjum. Er skiptir ekki máli hversu hátt verðið sem á að greiða er og hvort verðið var greitt í reiðufé. Þegar viðskipti með 25,000 evrur eða staðgreiðslu eiga sér stað, verður alltaf að tilkynna um þessi viðskipti.

Úttektarmenn fasteigna

Þegar úttektarmaður metur fasteignir og uppgötvar óvenjulegar staðreyndir og aðstæður sem kunna að varða peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka verður að tilkynna um þessi viðskipti. Matsaðilum er þó ekki skylt að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavina.

Fasteignasalar og milliliðir í fasteignum

Einstaklingar sem hafa milligöngu um kaup og sölu á fasteignum eru háð Wwft og verða að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavina fyrir hvert verkefni. Skyldan til að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavinar gildir einnig varðandi mótaðila viðskiptavinarins. Ef grunur leikur á að viðskipti geti falið í sér peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka, verður að tilkynna um þessi viðskipti. Þetta á einnig við um viðskipti þar sem fjárhæð 15,000 evrur eða meira er móttekin í reiðufé. Það skiptir ekki máli hvort þessi upphæð er til fasteignasala eða þriðja aðila.

Útgerðarmenn og söluaðilar lögheimilis

Rekstraraðilar pawnshop sem bjóða upp á veð fyrir atvinnurekstur eða fyrirtæki verða að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavina við hver viðskipti. Ef viðskipti eru óvenjuleg verður að tilkynna um þessi viðskipti. Þetta á einnig við um öll viðskipti sem nema 25,000 evrum eða meira. Útvegendur lögheimilis, sem gera heimilisfang eða póstfang aðgengilegt fyrir þriðja aðila á viðskiptalegum eða faglegum grundvelli, verða einnig að sinna áreiðanleikakönnun viðskiptavina fyrir hvern viðskiptavin. Ef grunur leikur á að um peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka sé að ræða sem felur í sér að veita lögheimili verður að tilkynna um viðskiptin.

Fjármálastofnanir

Meðal fjármálastofnana eru bankar, skiptiskrifstofur, spilavítir, trúnaðarstofur, fjárfestingarstofnanir og viss vátryggjendum. Þessar stofnanir verða alltaf að sinna áreiðanleikakönnun viðskiptavina og þær verða að tilkynna um óvenjuleg viðskipti. Hins vegar geta mismunandi reglur átt við um banka.

Sjálfstæðir sérfræðingar

Í flokknum óháðir fagaðilar eru eftirfarandi einstaklingar: lögbókendur, lögfræðingar, endurskoðendur, skattaráðgjafar og stjórnsýslu skrifstofur. Þessir faghópar verða að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavina og tilkynna óvenjuleg viðskipti.

Stofnanir eða fagfólk sem sjálfstætt sinnir starfsemi á faglegum grunni, sem samsvarar starfsemi sem framkvæmd er af stofnunum sem nefndar eru hér að ofan, geta einnig verið háðar Wwft. Þetta getur falið í sér eftirfarandi verkefni:

• að ráðleggja fyrirtækjum um fjármagnsskipulag, viðskiptastefnu og tengda starfsemi;
• ráðgjöf og þjónustu á sviði sameiningar og yfirtöku fyrirtækja;
• stofnun eða stjórnun fyrirtækja eða lögaðila;
• að kaupa eða selja fyrirtæki, lögaðila eða hlutabréf í fyrirtækjum;
• yfirtöku á fyrirtækjum eða lögaðilum að hluta eða að hluta;
• skattatengd starfsemi.

Til að ákvarða hvort stofnun heyri undir Wwft eða ekki, er mikilvægt að hafa þá starfsemi sem stofnunin sinnir í huga. Ef stofnun veitir aðeins upplýsingar er stofnunin í meginatriðum ekki háð Wwft. Ef stofnun býður viðskiptavinum ráð, getur stofnunin verið háð Wwft. Hins vegar er þunn lína á milli upplýsinga og ráðgjafar. Einnig þarf lögboðinn áreiðanleikakönnun viðskiptavinarins að eiga sér stað áður en stofnun gerir viðskiptasamning við viðskiptavin. Þegar stofnun telur upphaflega að einungis þurfi að veita upplýsingum til viðskiptavinar, en seinna virðist sem ráð hafi verið gefin eða ætti að veita þá er ekki fylgt skyldunni til að sinna fyrri áreiðanleikakönnun viðskiptavinarins. Það er líka mjög áhættusamt að skipta starfsemi stofnunar í starfsemi sem er háð Wwft og starfsemi sem ekki er háð Wwft, þar sem mörkin milli þessarar starfsemi eru mjög óljós. Að auki getur það einnig verið þannig að aðskildar athafnir heyra ekki undir Wwft, en að þessar athafnir hafa í för með sér Wwft-skyldu þegar þau eru sameinuð. Það er því mikilvægt að ákveða fyrirfram hvort stofnun þín sé háð Wwft eða ekki.

Undir vissum kringumstæðum getur stofnun fallið undir gildissvið hollensku eftirlitslaganna um trúnaðarstofu (Wtt) frekar en Wwft. Í Wtt eru strangari kröfur varðandi áreiðanleikakönnun viðskiptavina og stofnanir sem falla undir Wtt þurfa leyfi til að geta sinnt starfsemi sinni. Samkvæmt Wtt eru stofnanir sem veita lögheimili og sem stunda aukalega starfsemi einnig háðar Wtt. Þessi viðbótarstarfsemi samanstendur af því að veita lögfræðilega ráðgjöf, sjá um skattayfirlýsingar, stunda starfsemi varðandi gerð, mat og eftirlit með ársreikningum eða halda utan um stjórnsýsluna eða fá stjórnarmann fyrir fyrirtæki eða lögaðila. Í reynd er að veita lögheimili og stunda viðbótarstarfsemi oft stjórnað af tveimur mismunandi stofnunum, til að ganga úr skugga um að þessar stofnanir falli ekki undir gildissvið Wtt. Þetta verður þó ekki lengur mögulegt þegar breytt Wtt tekur gildi. Eftir að þessi lagabreyting hefur öðlast gildi munu stofnanir sem deila sönnun á lögheimili og stunda viðbótarstarfsemi milli tveggja stofnana einnig falla undir Wtt. Þetta varðar stofnanir sem sinna sjálfri viðbótarstarfsemi, en vísa viðskiptavininum til annarrar stofnunar fyrir framboð eða lögheimili (eða öfugt) sem og stofnanir sem hafa milligöngu um að koma viðskiptavini í samband við ýmsa aðila sem geta veitt lögheimili og geta stundað viðbótarstarfsemi. [2] Það er mikilvægt að stofnanir hafi góða yfirsýn yfir starfsemi sína, til að ákvarða hvaða lög gilda um þær.

2. Áreiðanleikakönnun viðskiptavinar

Samkvæmt Wwft verður stofnun sem lýtur Wwft að sinna áreiðanleikakönnun viðskiptavina. Gera þarf áreiðanleikakönnun viðskiptavinar áður en stofnunin gerir viðskiptasamning við viðskiptavininn og áður en þjónusta er veitt. Áreiðanleikakönnun viðskiptavina felur meðal annars í sér að stofnun verður að óska ​​eftir deili á viðskiptavinum sínum, þarf að athuga þessar upplýsingar, skrá þær og geyma þær í fimm ár.

Áreiðanleikakönnun viðskiptavina samkvæmt Wwft er áhættumiðuð. Þetta þýðir að stofnun þarf að taka áhættuna með tilliti til eðlis og stærðar eigin fyrirtækis og áhættunnar með tilliti til tiltekinna viðskiptatengsla eða viðskipta. Álag áreiðanleikakönnunar verður að vera í samræmi við þessa áhættu. [3] Wwft felur í sér þrjú stig áreiðanleikakönnunar viðskiptavina: staðlað, einfaldað og aukið. Byggt á áhættunni verður stofnun að ákvarða hver af fyrrnefndum viðskiptavinum þarf að gera. Auk áhættumiðaðrar túlkunar áreiðanleikakönnunar viðskiptavinar sem þarf að framkvæma í venjulegum tilvikum getur áhættumat reynst einnig ástæða til að framkvæma einfaldaða eða aukna áreiðanleikakönnun viðskiptavinar. Við mat á áhættu þarf að taka tillit til eftirfarandi atriða: viðskiptavinir, lönd og landfræðilegar ástæður þar sem stofnunin starfar og vörur og þjónusta sem afhent er. [4]

Wwft tilgreinir ekki hvaða ráðstafanir stofnanir verða að gera til að koma jafnvægi áreiðanleikakönnun viðskiptavinarins við áhættunæmi viðskiptanna. Það er þó mikilvægt fyrir stofnanir að koma á áhættumiðuðum aðferðum til að ákvarða með hvaða áreiðanleikakönnun viðskiptavinar þarf að framkvæma. Til dæmis er hægt að hrinda í framkvæmd eftirfarandi ráðstöfunum: koma á áhættufylki, móta áhættustefnu eða prófíl, setja upp verklagsreglur fyrir samþykki viðskiptavina, gera ráðstafanir til innra eftirlits eða sambland af þessum ráðstöfunum. Ennfremur er mælt með því að framkvæma skjalastjórnun og halda skrá yfir öll viðskipti og samsvarandi áhættumat. Ábyrg stjórnvald með tilliti til Wwft, fjármálaeftirlitsins (FIU), getur óskað eftir stofnun til að láta í ljós auðkenni sitt og mat á áhættunni varðandi peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka. Stofnun er skylt að verða við slíkri beiðni. [5] Wwft inniheldur einnig ábendingar sem gefa til kynna með hvaða áreiðanleikakönnun viðskiptavinar þarf að fara fram.

2.1 Hefðbundin áreiðanleikakönnun viðskiptavinar

Venjulega verða stofnanir að framkvæma staðlaða áreiðanleikakönnun viðskiptavina. Þessi áreiðanleikakönnun samanstendur af eftirfarandi þáttum:

• ákvarða, sannreyna og taka upp hver viðskiptavinur er;
• að ákvarða, sannreyna og skrásetja hverjir eigendur Ultimate Beneficiary (UBO) eru;
• að ákvarða og skrá tilgang og eðli framsals eða viðskipta.

Auðkenni viðskiptavinarins

Til að vita hverjum þjónustan er veitt verður að ákvarða hver viðskiptavinurinn er áður en stofnunin byrjar að veita þjónustu sína. Til þess að bera kennsl á viðskiptavininn þarf að biðja viðskiptavininn um persónuupplýsingar sínar. Í kjölfarið verður að sannreyna hver viðskiptavinurinn er. Fyrir einstaklinga er hægt að framkvæma þessa sannprófun með því að biðja um upprunalegt vegabréf, ökuskírteini eða persónuskilríki. Biðja verður um viðskiptavini sem eru lögaðilar að útvega útdrætti úr viðskiptaskrá eða öðrum áreiðanlegum skjölum eða gögnum sem tíðkast í alþjóðlegri umferð. Þessar upplýsingar verða síðan að geyma stofnunina í fimm ár.

Auðkenni UBO

Ef viðskiptavinurinn er lögaðili, samstarf, stofnun eða traust verður að bera kennsl á og staðfesta UBO. UBO lögaðila er einstaklingur sem:

• á meira en 25% hlut í fjármagni viðskiptavinarins; eða
• getur nýtt 25% eða meira af hlutum eða atkvæðisrétti á aðalfundi hluthafa viðskiptavinarins; eða
• getur beitt raunverulegu eftirliti hjá viðskiptavini; eða
• er rétthafi 25% eða meira af eignum stofns eða sjóðs; eða
• hefur sérstakt yfirráð yfir 25% eða meira af eignum viðskiptavina.

UBO sameignarfélagsins er sá einstaklingur sem við slit sameignarfélagsins á rétt á hlut í eignunum 25% eða meira eða á rétt á hlut í hagnaðinum 25% eða meira. Með trausti verður að bera kennsl á stýrimanninn og fjárvörsluaðilann.

Þegar sjálfsmynd UBO er ákvörðuð verður að staðfesta þessa auðkenni. Stofnun verður að meta áhættuna varðandi peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka; sannprófun á UBO þarf að fara fram samkvæmt þessari áhættu. Þetta er kallað staðfesting á áhættu. Djúpstæðasta sannprófunin er að ákvarða með undirliggjandi gögnum, svo sem verkum, samningum og skráningum í opinberum skrám eða öðrum áreiðanlegum heimildum, að UBO sem um ræðir er í raun heimilt fyrir 25% eða meira. Þessar upplýsingar má biðja þegar mikil hætta er varðandi peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka. Þegar lítil hætta er á getur stofnun látið viðskiptavininn skrifa undir UBO-yfirlýsingu. Með því að undirrita þessa yfirlýsingu staðfestir viðskiptavinurinn réttmæti deili á UBO.

Tilgangur og eðli verkefnis eða viðskipta

Stofnanir verða að gera rannsóknir á aðdraganda og tilgangi ætlaðs viðskiptasambands eða viðskipta. Þetta ætti að koma í veg fyrir að þjónusta stofnana verði notuð til peningaþvættis eða fjármögnunar hryðjuverka. Rannsóknin á eðli framsalsins eða viðskiptanna ætti að vera áhættumiðuð. [6] Þegar eðli framsals eða viðskipta hefur verið ákvarðað verður að skrá þetta í skrá.

2.2 Einfaldur áreiðanleikakönnun viðskiptavinar

Einnig er mögulegt að stofnun fari eftir Wwft með því að framkvæma einfaldaða áreiðanleikakönnun viðskiptavina. Eins og áður hefur verið fjallað um verður ákvarðað hversu áreiðanleikakönnun viðskiptavinarins fer fram á grundvelli áhættugreiningar. Ef þessi greining sýnir að áhættan á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka er lítil er hægt að framkvæma einfaldaða áreiðanleikakönnun viðskiptavina. Samkvæmt Wwft dugar einfaldaður áreiðanleikakönnun viðskiptavina í öllu falli ef viðskiptavinurinn er banki, líftryggingafélag eða önnur fjármálastofnun, skráð fyrirtæki eða ríkisstofnun ESB. Í slíkum tilvikum þarf aðeins að ákvarða og skrá hverja viðskiptavinur og tilgangur og eðli viðskiptanna á þann hátt sem lýst er í 2.1. Staðfesting viðskiptavinarins og auðkenning og sannprófun UBO eru ekki nauðsynleg í þessu tilfelli.

2.3 Auka áreiðanleikakönnun viðskiptavina

Það getur einnig verið raunin að auka þarf áreiðanleikakönnun viðskiptavina. Þetta er tilfellið þegar hættan á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka er mikil. Samkvæmt Wwft verður að fara fram aukin áreiðanleikakönnun viðskiptavina við eftirfarandi aðstæður:

• fyrirfram er grunur um aukna hættu á peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka;
• viðskiptavinurinn er ekki líkamlega til staðar við auðkenninguna;
• viðskiptavinurinn eða UBO er pólitískt útsett manneskja.

Grunur um aukna hættu á peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka

Þegar áhættugreiningin sýnir að mikil hætta er á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka verður að framkvæma aukna áreiðanleikakönnun viðskiptavina. Þetta aukna áreiðanleikakönnun viðskiptavinarins er til dæmis hægt að framkvæma með því að biðja um vottorð um góða hegðun frá viðskiptavininum, með frekari rannsókn á yfirvöldum og störfum stjórnar og umboðsmanna eða með því að kanna uppruna og ákvörðunarstað fjármuna, þ.mt beiðni banka yfirlýsingar. Ráðstafanirnar sem gera verður ráðast af aðstæðum.

Viðskiptavinurinn er ekki líkamlega viðstaddur auðkenni

Ef viðskiptavinur er ekki líkamlega til staðar í skilríkjunum leiðir það til meiri hættu á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka. Í því tilfelli verður að gera ráðstafanir til að bæta þessa sérstöku áhættu. Wwft gefur til kynna hvaða valkostir stofnanir hafa til að bæta áhættuna:

• að bera kennsl á viðskiptavininn á grundvelli viðbótargagna, gagna eða upplýsinga (til dæmis lögbókaðs afrit af vegabréfinu eða postulunum);
• meta áreiðanleika skjalanna sem lögð eru fram;
• að tryggja að fyrsta greiðslan sem tengist viðskiptasambandi eða viðskiptum fari fram á vegum eða á kostnað reiknings viðskiptavinarins við banka sem hefur skrifstofu í aðildarríki eða hjá banka í tilnefndum ríki sem hefur leyfi til að stunda viðskipti í þessu ástandi.

Ef greiðsluskilríki er greitt talum við um afleidd auðkenni. Þetta þýðir að stofnun er heimilt að nota gögnin frá fyrri gerð áreiðanleikakönnunar viðskiptavina. Afleidd auðkenni er heimil vegna þess að bankinn þar sem auðkennisgreiðslan fer fram er einnig stofnun sem lýtur Wwft eða svipuðu eftirliti í öðru aðildarríki. Í meginatriðum er viðskiptavinurinn þegar auðkenndur af bankanum þegar þessi greiðsluskilríki er framkvæmt.

Viðskiptavinurinn eða UBO er pólitískt útsett manneskja

Pólitískir einstaklingar (PEP) eru einstaklingar sem gegna áberandi pólitískri stöðu í Hollandi eða erlendis, eða hafa gegnt slíkri stöðu fyrir allt að einu ári síðan, og

• búa erlendis (óháð því hvort þeir hafa hollenska ríkisfangið eða annað ríkisfang eða ekki);

OR

• búa í Hollandi en hafa ekki hollenska ríkisfangið.

Hvort einstaklingur er PEP verður að rannsaka bæði fyrir viðskiptavininn og hvaða UBO viðskiptavinar sem er. Eftirfarandi einstaklingar eru í öllum tilvikum PEP:

• þjóðhöfðingjar, þjóðhöfðingjar, ráðherrar og ráðuneytisstjórar;
• þingmenn;
• fulltrúar æðstu dómsmálayfirvalda;
• fulltrúar endurskoðunarskrifstofa og stjórnenda seðlabanka;
• sendiherrar, chargé d'affaires og yfirmenn her;
• fulltrúar stjórnsýsluaðila, bæði framkvæmdastjórar og eftirlitsaðilar;
• líffæri opinberra fyrirtækja;
• nánustu fjölskyldumeðlimir eða nánir félagar ofangreindra einstaklinga. [7]

Þegar PEP á í hlut ætti stofnunin að safna og staðfesta fleiri gögn til að draga nægilega úr og stjórna mikilli hættu á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka. [8]

3. Tilkynning um óvenjuleg viðskipti

Þegar áreiðanleikakönnun viðskiptavinarins er lokið verður stofnunin að ákveða hvort fyrirhuguð viðskipti séu óvenjuleg. Ef þetta er tilfellið og þar getur verið um peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka að ræða, verður að tilkynna um viðskiptin.

Ef áreiðanleikakönnun viðskiptavinarins lagði ekki fram þau gögn sem mælt er fyrir um í lögum eða ef vísbendingar eru um þátttöku í peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka, verður að tilkynna viðskiptin til FIU. Þetta er samkvæmt Wwft. Hollensk yfirvöld hafa komið fram huglægum og málefnalegum ábendingum á grundvelli hvaða stofnana getur ákvarðað hvort um óvenjuleg viðskipti sé að ræða. Ef um einn vísbendinga er að ræða er gert ráð fyrir að viðskiptin séu óvenjuleg. Þá verður að tilkynna þessi viðskipti til FIU eins fljótt og auðið er. Eftirfarandi vísbendingar eru staðfestar:

Huglægir vísbendingar

1. Viðskipti þar sem stofnunin hefur ástæðu til að ætla að hún geti tengst peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka. Ýmis áhættulönd hafa einnig verið auðkennd með verkefnahópnum fyrir aðgerðir í fjármálum.

Hlutlæg vísbendingar

1. Einnig verður að tilkynna FIU um viðskipti sem tilkynnt er til lögreglu eða ríkissaksóknara í tengslum við peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka; þegar öllu er á botninn hvolft er forsendan fyrir því að þessi viðskipti geti tengst peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka.
2. Viðskipti með eða í þágu (lögaðila) sem er búsett eða hefur skráð heimilisfang sitt í ríki sem er útnefnt með ráðherrareglugerð sem ríki með stefnumótandi annmarka í forvörnum gegn peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka.
3. Viðskipti þar sem eitt eða fleiri farartæki, skip, listmunir eða skartgripir eru seldir fyrir (að hluta) staðgreiðslu þar sem upphæðin sem greiða á í reiðufé nemur 25,000 evrum eða meira.
4. Viðskipti að fjárhæð 15,000 evrur eða meira þar sem skipt er á peningum í öðrum gjaldmiðli eða frá litlum til stórum kirkjudeildum.
5. Handbært fé að fjárhæð 15,000 evrur eða meira í þágu kreditkorta eða fyrirfram greidds greiðslumiðils.
6. Notkun kreditkorta eða fyrirfram greidds greiðslumiðils í tengslum við viðskipti að fjárhæð 15,000 evrur eða meira.
7. Viðskipti að fjárhæð 15,000 evrur eða meira, greidd til eða í gegnum stofnunina í reiðufé, með ávísunum til handhafa, með fyrirfram greitt gerning eða með svipuðum greiðslumáta.
8. Viðskipti þar sem góð eða nokkrar vörur eru færðar undir stjórn peðaverslunarinnar, en fjárhæðin er tiltæk af peðversluninni í skiptum sem nema 25,000 evrum eða meira.
9. Viðskipti að fjárhæð 15,000 evrur eða meira, greidd til eða í gegnum stofnunina í reiðufé, með ávísunum, með fyrirframgreiddu tæki eða í erlendri mynt.
10. Að leggja inn mynt, seðla eða önnur verðmæti fyrir 15,000 evrur eða meira.
11. Gíró-greiðsluviðskipti að fjárhæð 15,000 evrur eða meira.
12. Peningatilfærsla að upphæð 2,000 evrur eða meira, nema hún snúi að peningaflutningi frá stofnun sem yfirgefur uppgjör vegna þessa millifærslu til annarrar stofnunar sem er háð skyldu til að tilkynna óvenjuleg viðskipti, sem koma frá Wwft. [9]

Ekki allir vísar eiga við um allar stofnanir. Það fer eftir tegund stofnunar hvaða vísbendingar eiga við um stofnunina. Þegar eitt af viðskiptunum eins og lýst er hér að framan á sér stað hjá ákveðinni stofnun eru þetta talin óvenjuleg viðskipti. Tilkynna verður þessum viðskiptum til FIU. FIU skráir skýrsluna sem óvenjulega viðskiptaskýrslu. FIU metur síðan hvort óvenjulegu viðskiptin séu tortryggileg og verður að rannsaka af rannsókn sakamálayfirvalda eða öryggisþjónustu.

4. Skaðabætur

Ef stofnun tilkynnir óeðlileg viðskipti til FIU felur þessi skýrsla í sér skaðabætur. Samkvæmt Wwft geta gögn eða upplýsingar, sem gefnar eru til FIU í góðri trú í tengslum við skýrslu, ekki þjónað sem grundvöllur fyrir eða í þeim tilgangi að rannsaka eða ákæra stofnunarinnar sem tilkynnti með tilliti til gruns um peningaþvætti. eða fjármögnun hryðjuverka af þessari stofnun. Ennfremur geta þessi gögn ekki þjónað sem ákæru. Þetta á einnig við um gögn, sem stofnun hefur afhent FIU, með eðlilegri forsendu að þetta myndi fela í sér að tilkynningaskyldan sé rakin frá Wwft. Þetta þýðir að þær upplýsingar sem stofnun hefur veitt FÍU, í tengslum við skýrslu um óvenjuleg viðskipti, er ekki hægt að nota gegn stofnuninni í sakamálarannsókn á peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka. Þessi skaðabótaskylda á einnig við um einstaklinga sem starfa hjá stofnuninni sem afhenti FIU gögnin og upplýsingarnar. Með því að tilkynna um óvenjuleg viðskipti í góðri trú er refsiábyrgð veitt.

Enn fremur er stofnun sem hefur tilkynnt um óvenjuleg viðskipti eða veitt viðbótarupplýsingar á grundvelli Wwft ekki ábyrgð á tjóni sem þriðji aðili varð fyrir vegna þess. Þetta þýðir að stofnun getur ekki borið ábyrgð á því tjóni sem viðskiptavinur verður fyrir vegna skýrslunnar um óvenjulega viðskipti. Þess vegna, með því að hlíta skyldunni til að tilkynna um óvenjuleg viðskipti, er einnig veitt borgaraleg skaðabótaskylda til stofnunarinnar. Þessi almannatrygging á einnig við um einstaklinga sem starfa hjá stofnuninni sem hefur tilkynnt um óvenjuleg viðskipti eða afhent FIU upplýsingarnar.

5. Aðrar skyldur sem fylgja Wwft

Til viðbótar skyldu til að sinna áreiðanleikakönnun viðskiptavina og tilkynna óeðlileg viðskipti til FIU ber Wwft einnig þagnarskyldu og þjálfunarskyldu fyrir stofnanir.

Þagnarskylda

Þagnarskylda hefur í för með sér að stofnun getur ekki upplýst neinn um skýrslu til FIU og um grun um að peningaþvætti eða fjármögnun hryðjuverka sé í viðskiptum. Stofnuninni er jafnvel bannað að upplýsa umbjóðanda um þetta. Ástæðan fyrir þessu er sú að FIU mun hefja rannsókn á óvenjulegum viðskiptum. Þagnarskyldan er sett upp til að koma í veg fyrir að aðilum sem verið er að rannsaka fái tækifæri til að td ráðstafa sönnunargögnum.

Þjálfunarskylda

Samkvæmt Wwft hafa stofnanir þjálfunarskyldu. Þessi þjálfunarskylda felur í sér að starfsmenn stofnunarinnar verða að þekkja ákvæði Wwft, að svo miklu leyti sem það skiptir máli fyrir skyldustörf sín. Starfsmenn verða einnig að geta framkvæmt áreiðanleikakönnun viðskiptavina og kannast við óvenjuleg viðskipti. Fylgja verður reglubundinni þjálfun til að ná þessu.

6. Afleiðingar vanefndar á Wwft

Ýmsar kvaðir koma frá Wwft: stunda áreiðanleikakönnun viðskiptavina, tilkynna um óvenjuleg viðskipti, þagnarskyldu og þjálfunarskyldu. Einnig verður að skrá og geyma ýmis gögn og stofnun verður að gera ráðstafanir til að draga úr hættu á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka.

Ef stofnun stenst ekki skyldurnar hér að ofan verður gripið til ráðstafana. Eftir því hver stofnun er gerð, er eftirlit með því að farið sé að Wwft framkvæmt af skattayfirvöldum / skrifstofueftirliti Wwft, Hollenska seðlabankanum, hollensku stjórnvaldi fyrir fjármálamarkaði, fjármálaeftirlitinu eða hollenska lögmannafélaginu. Þessir umsjónarmenn framkvæma eftirlitsrannsóknir til að kanna hvort stofnun uppfylli rétt ákvæði Wwft. Í þessum rannsóknum er lagt mat á útlínur og tilvist áhættustefnu. Rannsóknin miðar einnig að því að tryggja að stofnanir tilkynni í raun óvenjuleg viðskipti. Ef brotið er gegn ákvæðum Wwft er eftirlitsyfirvöldum heimilt að beita fyrirskipun sem er háð auknu refsingu eða stjórnvaldssekt. Þeir hafa einnig möguleika á að leiðbeina stofnun að fylgja ákveðinni aðgerð varðandi þróun innri verklags og þjálfun starfsmanna.

Ef stofnun hefur mistekist að tilkynna um óvenjuleg viðskipti verður brot á Wwft. Það skiptir ekki máli hvort tilkynningin hafi verið vísvitandi eða óvart. Ef stofnun brýtur í bága við Wwft hefur það í för með sér efnahagsbrot samkvæmt hollensku efnahagsbrotalögunum. FIU getur einnig framkvæmt frekari rannsóknir á skýrsluhegðun stofnunar. Í alvarlegum tilvikum geta eftirlitsstofnanir jafnvel tilkynnt hollenska ríkissaksóknara um brotið, sem geta síðan hafið sakamálarannsókn á stofnuninni. Stofnunin verður síðan sótt til saka vegna þess að hún hefur ekki farið eftir ákvæðum Wwft.

7. Niðurstaða

Wwft eru lög sem eiga við um margar stofnanir. Þess vegna er mikilvægt fyrir þessar stofnanir að vita hvaða skyldur þær þurfa að uppfylla til að fara að Wwft. Að framkvæma áreiðanleikakönnun viðskiptavina, tilkynna um óvenjuleg viðskipti, þagnarskyldu og þjálfunarskyldu sem stafar af Wwft. Þessum skyldum hefur verið komið á til að tryggja að hætta á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka sé eins lítil og mögulegt er og að grípa megi strax til aðgerða þegar grunur leikur á að þessi starfsemi fari fram. Fyrir stofnanir er mikilvægt að meta áhættuna og grípa til ráðstafana í samræmi við það. Það fer eftir tegund stofnunar og starfsemi sem stofnun sinnir, mismunandi reglur geta átt við.

Wwft felur ekki aðeins í sér að stofnanir verða að standa við skuldbindingar sem fylgja Wwft, heldur koma þær einnig með aðrar afleiðingar fyrir stofnanir. Þegar skýrsla til FIU er gerð í góðri trú er refsiverð og borgaraleg bætur veitt stofnuninni. Í því tilfelli er ekki hægt að nota upplýsingar stofnunarinnar gegn þeim. Borgaraleg skaðabótaskylda vegna tjóns viðskiptavinar sem stafar af skýrslu til FIU er einnig undanskilin. Aftur á móti eru afleiðingar þegar brotið er á Wwft. Í versta tilfelli getur stofnun jafnvel verið sótt saknæmt. Þess vegna er mjög mikilvægt fyrir stofnanir að fara eftir ákvæðum Wwft, ekki aðeins til að draga úr hættu á peningaþvætti og fjármögnun hryðjuverka, heldur einnig til að vernda sig.
_____________________________

[1] 'Wat is de Wwft', Belastingdienst 09-07-2018, www.belastingdienst.nl.

[2] Kamerstukken II 2017/18, 34 910, 7 (Nota van Wijziging).

[3] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, bls. 3 (MvT).

[4] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, bls. 3 (MvT).

[5] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, bls. 8 (MvT).

[6] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, bls. 3 (MvT).

[7] 'Wat is een PEP', Autoriteit Financiele Markten 09-07-2018, www.afm.nl.

[8] Kamerstukken II 2017/18, 34 808, 3, bls. 4 (MvT).

[9] 'Meldergroepen', FIU 09-07-2018, www.fiu-nederland.nl.